MW 20x2.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka płyta nie zamyka strumienia, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.