MW 20x18 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ogromną mocą, nasze magnesy posiadają szereg innych zalet::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.