MW 20x18 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność koercji.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy całkowitym braku odstępu (bez farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – występowanie ciała obcego (rdza, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża nośność.