MW 20x18 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz potężną energią, te produkty wnoszą szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, realna moc zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od kluczowych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.