MW 12x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły, magnesy trwałe mają następujące zalety:

• Ich moc utrzymuje się, a po blisko dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Magnes z metaliczną powierzchnią niklową ma lepszą estetykę,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Ze względu na potencjał szczegółowego formowania oraz personalizacji do nietypowych projektów, komponenty magnetyczne mogą być produkowane w różnorodnych struktur i formatów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle high-tech – mają zastosowanie w pamięciach magnetycznych, zespole silników, urządzeniach medycznych, i zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w niewielkich wymiarach, co czyni je użytecznymi w małych systemach

Wady magnesów neodymowych:

• Ulegają uszkodzeniom na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Neodymowe magnesy tracą swoją wytrzymałość pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją siłę. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują wytrzymałość nawet w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu i korozji,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie osłony - mechanizmu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, wyliczona w warunkach optymalnych, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża nośność.