MW 12x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną siłą, magnesy neodymowe oferują wiele innych atutów::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji może być niższe zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.