MW 12x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich solidną skutecznością magnetyczną, magnesy neodymowe mają także korzyściami:

• Nie tracą magnetyzmu, nawet przez mniej więcej dziesięciu lat – spadek siły wynosi tylko ~1% (na podstawie pomiarów),
• Magnesy bardzo skutecznie bronią się przed demagnetyzacją spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej powierzchni z srebra, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Neodymowe magnesy tworzą maksymalną indukcję magnetyczną na małym obszarze, co pozwala na silne przyciąganie,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Z uwagi na możliwość swobodnego dopasowywania oraz dostosowania do klientowskich rozwiązań, magnesy typu NdFeB mogą być produkowane w dopasowanych form i wymiarów, co rozszerza ich zastosowanie w przemyśle,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – mają zastosowanie w komponentach danych, napędach bezszczotkowych, urządzeniach medycznych, jak również innych zaawansowanych urządzeniach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Aby uniknąć pęknięć pod wpływem uderzeń, sugerujemy stosowanie specjalnych obudów stalowych. Takie rozwiązanie zabezpiecza magnes i jednocześnie poprawia jego wytrzymałość.,
• Neodymowe magnesy tracą swoją moc pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją moc. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują stabilność nawet w temperaturach do 230°C,
• Magnesy, narażone na wilgoć, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Zalecamy osłonę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych urządzeń są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, określona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.