MPL 5x4x1 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z zastosowaniem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę element zamykający obwód
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc zależy od wielu zmiennych, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.