MPL 5x4x1 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz wyjątkowej wytrzymałości, magnesy typu NdFeB mają następujące zalety:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez około dziesięć lat – utrata to zaledwie ~1% (wg symulacji),
• Magnesy neodymowe są ogromną odpornością na rozmagnesowanie przez zewnętrzne zakłócenia elektromagnetyczne,
• Poprzez użycie połyskliwej warstwy z srebra, element otrzymuje ładny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu jest silna,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość precyzyjnie dopasowanego tworzenia i adaptacji do precyzyjnych założeń,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – pełnią rolę w dyskach twardych, napędach bezszczotkowych, aparaturze medycznej, i zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• W sytuacji, gdy są narażone na silne uderzenia, mogą ulec pęknięciu. Sugerujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Z uwagi na podatność magnesów na korozję w wilgotnym środowisku, rekomendujemy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału niepodatnego na wilgoć, podczas użytkowania na zewnątrz,
• Ograniczona możliwość zrealizowania nakrętek w magnesie oraz złożonych form - preferowana pokrywa - mocowanie magnesu.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych produktów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, określona w warunkach optymalnych, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.