MPL 5x4x1 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której grubość to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na skuteczność trzymania mają wpływ konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.