SMZR 32x150 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, magnesy trwałe wyróżniają się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Dysponują znakomitą odpornością na zanik pola magnetycznego w obecności zewnętrznych pól,
• Magnes z błyszczącą powierzchnią srebrną ma efektowny wygląd,
• Magnesy posiadają wyjątkowo dużą indukcją magnetyczną na aktywnym obszarze,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Dzięki wielowariantowości w konstruowaniu oraz umiejętności personalizacji do rozwiązań klienta,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – znajdują zastosowanie w dyskach twardych, elementach napędu, urządzeniach medycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Są wrażliwe na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy za pomocą stalowego uchwytu. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają utlenianie,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie osłony - uchwytu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, drobne składniki tych magnesów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, ustalony w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.