MPL 50x20x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Informacja o udźwigu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• z użyciem płyty ze stali niskowęglowej, działającej jako element zamykający obwód
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy całkowitym braku odstępu (brak powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na efektywny udźwig oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.