MPL 30x5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz wyjątkowej wytrzymałości, magnesy typu NdFeB mają następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po blisko dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Są bardzo odporne na rozmagnesowanie wywołane obecnością innych pól magnetycznych,
• Zastosowanie błyszczącej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element nabiera wyglądu,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje wyjątkowe pole magnetyczne – to cecha kluczowa,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość wielowymiarowego wykrawania oraz uregulowania do złożonych wymagań,
• Kluczowa rola w przemyśle elektronicznym – znajdują zastosowanie w modułach dyskowych, zespole silników, zaawansowanych przyrządach medycznych, jak również maszynach przemysłowych.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady magnesów neodymowych:

• Należy uważać na mocnymi uderzeniami, gdyż istnieje ryzyko pęknięcia. Stosowanie osłon podnosi ich żywotność.
• Neodymowe magnesy rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia wytrzymałości (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, narażone na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Zalecamy obudowę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy siły granicznej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc wynika z szeregu czynników, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig mierzono stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.