MPL 50x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, srebro) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji będzie inne pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.