MPL 50x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z powierzchnią idealnie równą
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.