MPL 20x8x4 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza imponującą energią, magnesy typu NdFeB gwarantują szereg innych zalet::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do maksymalnych osiągów, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.