UMT 12x20 purple / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc jest determinowana przez szeregu czynników, wymienionych od kluczowych:

• Dystans – występowanie ciała obcego (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.