MPL 200x30x30 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru wykonanego w warunkach wzorcowych:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig mierzono używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.