MPL 200x30x30 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza potężną wydajnością magnetyczną, magnesy neodymowe posiadają dodatkowe korzyści::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najważniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.