MPL 200x30x30 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje maksymalnych osiągów, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje maksymalnych osiągów, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.