MPL 17x17x3 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.