MPL 80x40x15 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność ciała obcego (rdza, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.