MPL 15x15x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na skuteczność trzymania mają wpływ parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.