MPL 10x10x4 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.