MP 5x2.7/1.2x5 Z / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na efektywny udźwig oddziałują konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Odstęp (między magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.