MP 40x22x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz znacznej mocy, magnesy neodymowe cechują się następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po blisko 10 latach maleje jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Posiadają znakomitą odpornością na zanik pola magnetycznego w wyniku zewnętrznych źródeł magnetyzmu,
• Magnes z gładką powierzchnią złotą jest atrakcyjniejszy,
• Magnesy odznaczają się niezwykle mocną indukcją magnetyczną na roboczej stronie,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość indywidualnego tworzenia i adaptacji do konkretnych założeń,
• Uniwersalne wykorzystanie w branżach zaawansowanych technologicznie – mają zastosowanie w napędach HDD, modułach napędowych, precyzyjnych narzędziach medycznych, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Problemowe aspekty magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• Często pęknięć pod wpływem silnych uderzeń. Rekomendujemy używanie stalowych etui do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest poprawiana,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na moc magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu jak również wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują stabilność nawet w 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu oraz korozji,
• Ograniczona możliwość zrealizowania nakrętek w magnesie oraz złożonych kształtów - zalecane jest osłonka - mocowanie magnesu.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych urządzeń mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, określony w warunkach optymalnych, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Udźwig magnesu zależy w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.