MP 40x22x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły, elementy magnetyczne cechują się następujące zalety:

• Zachowują pełną moc przez około 10 lat – spadek to zaledwie ~1% (w teorii),
• Są odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Poprzez użycie refleksyjnej powłoki z złota, element ma ładny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu pozostaje maksymalna,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki uniwersalności w dopasowywaniu oraz zdolności personalizacji do konkretnych potrzeb,
• Szerokie zastosowanie w przemyśle elektronicznym – znajdują zastosowanie w napędach HDD, modułach napędowych, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Ulegają na silne uderzenia, co może prowadzić do łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, radzimy przechowywanie ich w obudowie stalowej. Stalowa obudowa chroni magnes przed wstrząsami i podnosi jego trwałość,
• Neodymowe magnesy zmniejszają swoją siłę pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją moc. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują stabilność nawet w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu oraz korozji,
• Zalecamy osłonę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji nakrętek wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, małe elementy tych magnesów mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Podana nośność magnesu oznacza najwyższą nośność, wyliczona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.