MP 10x6x4 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Moc magnesu została określona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Należy pamiętać, że udźwig roboczy będzie inne w zależności od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość stali – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.