MP 10x4.3x4 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na skuteczność trzymania oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Dystans (między magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.