MP 10x6x4 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność koercji.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, która służy jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na efektywny udźwig wpływają parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.