MW 8x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (bez farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.