MW 12x4 / N52 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły, magnesy z neodymu charakteryzują się następujące zalety:

• Mają niezmienny udźwig, a przez około 10 lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Magnes z błyszczącą powierzchnią złotą jest atrakcyjniejszy,
• Neodymowe magnesy osiągają maksymalną indukcję magnetyczną na niewielkiej powierzchni, co zwiększa koncentrację siły,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, mogą działać (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Możliwość precyzyjnego kształtowania oraz dostosowania do precyzyjnych zastosowań,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – pełnią rolę w urządzeniach pamięci masowej, napędach bezszczotkowych, aparaturze medycznej, oraz innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady neodymowych magnesów:

• Ulegają uszkodzeniom na zbyt mocne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto ochronić magnesy w specjalnych obudowach. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu i korozji,
• Ograniczona zdolność wytworzenia gwintów w magnesie oraz złożonych kształtów - zalecana pokrywa - mocowanie magnesu.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy dużych zamówieniach koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, wyliczony w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.