MW 14x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującej wydajności magnetycznej, magnesy trwałe wyróżniają się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Poprzez nałożenie gładkiej warstwy z złota, element uzyskuje właściwy wygląd,
• Są znane z wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość szczegółowego tworzenia jak również zoptymalizowania do precyzyjnych zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle high-tech – znajdują zastosowanie w urządzeniach pamięci masowej, elektrycznych układach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, i maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w kompaktowych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w miniaturowych urządzeniach

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Przy bardzo mocnych uderzeniach mogą pękać, dlatego radzimy umieszczanie ich w specjalnych uchwytach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Magnesy neodymowe tracą wytrzymałość kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia mocy (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Wilgoć to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy obudowę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych form.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, małe elementy tych produktów są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, określony w doskonałym środowisku, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.