UMT 12x20 white / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującą mocą, nasze magnesy wnoszą szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Co wpływa na udźwig w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez wielu zmiennych, wymienionych od kluczowych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje nośność.