BM 750x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość to min. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, realna moc wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.