BM 650x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Moc magnesu została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej, która służy jako element zamykający obwód
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, powietrze) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje udźwig.