AM ucho [M10] - akcesoria magnetyczne

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 320 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o grubości przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.