AM ucho [M10] - akcesoria magnetyczne

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej energii pola, magnesy z neodymu posiadają następujące zalety:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez blisko dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (zgodnie z analizami),
• Dysponują znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w obecności zewnętrznych źródeł magnetyzmu,
• Magnes z gładką powierzchnią złotą jest atrakcyjniejszy,
• Neodymowe magnesy osiągają maksymalną indukcję magnetyczną na małym obszarze, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Z uwagi na potencjał precyzyjnego nadania kształtu oraz adaptacji do nietypowych wymagań, komponenty magnetyczne mogą być formowane w bogatej palecie form i wymiarów, co amplifikuje zakres użycia,
• Kluczowa rola w przemyśle elektronicznym – mają zastosowanie w pamięciach magnetycznych, elementach napędu, precyzyjnych narzędziach medycznych, i maszynach przemysłowych.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Problemowe aspekty magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy silnych uderzeniach. Zalecamy używanie stalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu i korozji,
• Sugerujemy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych produktów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Podana wytrzymałość magnesu stanowi optymalną wytrzymałość, zmierzona w idealnych warunkach, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.