AM ucho [M10] - akcesoria magnetyczne

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w temperaturze pokojowej

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.