UMP 75x24 [M8+M10] GW F200 Lina / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz znacznej mocy, magnesy typu NdFeB charakteryzują się następujące zalety:

• Mają stałą siłę, a przez około 10 lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Magnesy skutecznie opierają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną obcymi źródłami pola,
• Dzięki eleganckiemu wykończeniu, obróbka niklowa, złotowa, lub srebrzona nadaje estetyczny wygląd,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy wyróżniają się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W związku z zdolność dokładnego kształtowania oraz adaptacji do nietypowych projektów, magnesy neodymowe mogą być produkowane w wielu struktur i formatów, co poszerza wachlarz możliwych zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle elektronicznym – są powszechnie wykorzystywane w pamięciach magnetycznych, napędach bezszczotkowych, systemach diagnostycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Z powodu ich delikatności mogą się łamać przy silnych wstrząsach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich moc może być znacząco zredukowana (kształt, a także rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą ulec korozji. Dlatego w trakcie użytkowania na zewnątrz, radzimy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału chroniącego przed wilgocią,
• Ograniczona zdolność produkcji nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecane jest osłonka - mocowanie magnesu.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena przekracza standardowe wartości,

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu oznacza najwyższą nośność, zmierzona w warunkach optymalnych, czyli:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.