GM 100x38x13 / N52 - uchwyt magnetyczny na broń

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą wydajnością magnetyczną, te produkty oferują wiele innych atutów::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 5.00 kg jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.