UMGW 20x15x7 [M4] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość blachy – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje nośność.