UMS 36x10.5x6.5x8 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Siła trzymania 29 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z zastosowaniem blachy ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako zwora magnetyczna
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, realna moc wynika z wielu zmiennych, uszeregowanych od kluczowych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.