UMS 36x10.5x6.5x8 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich solidną siłą, magnesy trwałe wykazują korzyściami:

• Mają stabilną moc, a przez blisko dziesięć lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Są bardzo odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej formie z srebra, element wygląda estetycznie,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co wpływa na ich skuteczność,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość niestandardowego nadawania kształtu i adaptacji do nietypowych potrzeb,
• Wszechstronna obecność w przemyśle elektronicznym – są używane w pamięciach magnetycznych, elementach napędu, urządzeniach medycznych, i zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w miniaturowych urządzeniach

Problemowe aspekty magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• W sytuacji, gdy są narażone na mocne wstrząsy, możliwe jest ich złamanie. Rekomendujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji gwintów i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie osłony - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, małe elementy tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, określony w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.