NCM 20x13.5x5 / N38 - uchwyt magnetyczny kanałowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej energii pola, elementy magnetyczne wyróżniają się następujące zalety:

• Ich moc utrzymuje się, a po blisko 10 latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Poprzez pokrycie błyszczącej powłoki z złota, element zyskuje właściwy wygląd,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu pozostaje wyjątkowa,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość szczegółowego nadawania kształtu jak również zoptymalizowania do złożonych warunków,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – znajdują zastosowanie w pamięciach magnetycznych, elektrycznych układach napędowych, aparaturze medycznej, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co czyni je użytecznymi w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Są wrażliwe na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Potrzebujesz magnesów odpornych na wysokie temperatury? Wiemy, że tradycyjne magnesy neodymowe mogą słabnąć powyżej 80°C. Dlatego stworzyliśmy magnesy [AH], które działają bez zarzutu nawet w 230°C,
• Rdzewieją w wilgotnym środowisku - podczas użytkowania na zewnątrz rekomendujemy stosowanie wodoodpornych magnesów np. w gumie, plastiku,
• Ograniczona zdolność zrealizowania gwintów w magnesie oraz skomplikowanych form - preferowana obudowa - mechanizm mocujący.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Warto też zauważyć, że małe elementy tych urządzeń są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co może ograniczać zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, ustalona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.