NCM 20x13.5x5 / N38 - uchwyt magnetyczny kanałowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda stal nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.