UMGZ 75x34x18 [M10] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz imponującej siły przyciągania, magnesy neodymowe cechują się następujące zalety:

• Mają niezmienny udźwig, a przez około dziesięć lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Posiadają znakomitą odpornością na spadek magnetyzmu w wyniku zewnętrznych źródeł pola magnetycznego,
• Innymi słowy, dzięki gładkiej obróbce z niklu, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Neodymowe magnesy zapewniają maksymalną indukcję magnetyczną na niewielkiej powierzchni, co zwiększa koncentrację siły,
• Dzięki (odpowiedniej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką odporność termiczną, umożliwiając funkcjonowanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Z uwagi na potencjał dokładnego formowania oraz personalizacji do specjalistycznych rozwiązań, elementy z magnesami mogą być formowane w różnorodnych kształtów i rozmiarów, co potęguje ich funkcjonalność,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle high-tech – są używane w dyskach twardych, silnikach elektrycznych, urządzeniach medycznych, i skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy mocnych uderzeniach. Radzimy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku mocy. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy, narażone na wilgoć, po prostu utleniają się. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Zalecamy pokrywę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, małe elementy tych magnesów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, wyliczona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.