UMGW 16x13x5 [M4] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą wydajnością magnetyczną, nasze magnesy posiadają szereg innych zalet::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, czyli:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na efektywny udźwig wpływają konkretne warunki, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.