UMGB 75x28 [M8+M10] GW F200 +Lina GOBLIN / N38 - uchwyt magnetyczny goblin

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w warunkach wzorcowych:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Na efektywny udźwig mają wpływ konkretne warunki, głównie (od najważniejszych):

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.