UMGB 75x28 [M8+M10] GW F200 +Lina GOBLIN / N38 - uchwyt magnetyczny goblin

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłą energią, magnesy typu NdFeB posiadają wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła trzymania 280 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans – obecność ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.