UMP 65x45 [M8] GW - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z wykorzystaniem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako zwora magnetyczna
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną idealnie równą
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Należy pamiętać, że siła w aplikacji może być niższe w zależności od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.