UMP 65x45 [M8] GW - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz wyjątkowej energii pola, neodymowe magnesy posiadają następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po około dziesięciu latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Poprzez pokrycie ozdobnej warstwy z srebra, element prezentuje właściwy wygląd,
• Magnesy wyróżniają się wyjątkowo dużą indukcją magnetyczną na działającej powierzchni,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Ze względu na zdolność swobodnego nadania kształtu oraz dostosowania do zindywidualizowanych rozwiązań, magnesy trwałe mogą być tworzone w różnorodnych konfiguracjach geometrycznych, co amplifikuje zakres użycia,
• Szerokie zastosowanie w innowacyjnych rozwiązaniach – są stosowane w komponentach danych, elektrycznych układach napędowych, sprzęcie medycznym, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Przy bardzo mocnych uderzeniach mogą się łamać, dlatego radzimy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą rdzewieć. Dlatego podczas użytkowania na zewnątrz, radzimy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - mocowania magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, wyliczona w warunkach optymalnych, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.