CM PML-10 / N45 - chwytak magnetyczny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła trzymania 1000.00 kg jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla obniżają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.