CM PML-10 / N45 - chwytak magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy całkowitym braku odstępu (brak farby)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża udźwig.