UMP 135x40 [M10+M12] GW F 600 kg / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Masywność podłoża – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje udźwig.