MT 50x1.5x30000 - taśma magnetyczna

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, czyli:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach są słabsze, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.