MW 40x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz nieprzeciętnej siły, magnesy typu NdFeB charakteryzują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy neodymowe wykazują się skuteczną odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Magnes z metaliczną powierzchnią srebrną ma efektowny wygląd,
• Dzięki zoptymalizowanej konstrukcji, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką odporność termiczną, umożliwiając działanie w temperaturach dochodzących do 230°C i powyżej...
• Z uwagi na zdolność swobodnego nadania kształtu oraz dostosowania do unikalnych wymagań, magnesy typu NdFeB mogą być tworzone w uniwersalnych form i wymiarów, co amplifikuje zakres użycia,
• Szerokie zastosowanie w innowacyjnych rozwiązaniach – wykorzystywane są w modułach dyskowych, modułach napędowych, urządzeniach medycznych, i nowoczesnych systemach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Podatność na pęknięcia to jedna z ich wad. Przy intensywnym uderzeniu mogą się złamać. Zalecamy przechowywanie ich w mocnym etui, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku wytrzymałości. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy, narażone na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona zdolność wytworzenia nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecana pokrywa - uchwyt magnetyczny.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych urządzeń potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, określona w warunkach optymalnych, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.