XT-6 magnetyzery do silników - BENZYNA i LPG + olej - magnetyzer XT-6

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ponadprzeciętną siłą, te produkty wnoszą szereg innych zalet::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje skuteczność.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.