XT-4 magnetyzery CO i WODY użytkowej - magnetyzer XT-4

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich wyjątkową skutecznością magnetyczną, neodymowe magnesy cechują się dodatkowymi korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Zastosowanie lśniącej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Magnesy posiadają niezwykle mocną indukcją magnetyczną na roboczej stronie,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• W związku z cecha elastycznego kształtowania oraz adaptacji do specjalistycznych projektów, magnesy typu NdFeB mogą być tworzone w szerokiej gamie struktur i formatów, co czyni je bardziej uniwersalnymi,
• Fundamentalne znaczenie w branżach zaawansowanych technologicznie – znajdują zastosowanie w komponentach danych, elementach napędu, sprzęcie medycznym, oraz maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w kompaktowych wymiarach, co czyni je użytecznymi w małych systemach

Wady magnesów neodymowych:

• Mają tendencję do pęknięć pod wpływem dużych uderzeń. Zalecamy używanie metalowych obudów do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest poprawiana,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją moc w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, sugerujemy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu oraz korozji,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i złożonych form w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy dużych zamówieniach koszt magnesów neodymowych jest wyzwaniem,

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, określona w warunkach optymalnych, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.