MW 5x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną mocą, te produkty wnoszą dodatkowe korzyści::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (brak powłok)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania mają wpływ parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.