MW 45x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Odstęp (między magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.