MW 45x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz niezwykłej mocy, elementy magnetyczne cechują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane wpływem pola zewnętrznego,
• Dzięki lśniącemu wykończeniu, pokrycie niklowana, złota, lub srebrna nadaje reprezentacyjny wygląd,
• Magnesy cechują się niezwykle mocną indukcją magnetyczną na roboczej stronie,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W związku z cecha elastycznego formowania oraz adaptacji do zindywidualizowanych potrzeb, magnesy typu NdFeB mogą być produkowane w dopasowanych kształtów i rozmiarów, co rozszerza ich zastosowanie w przemyśle,
• Szerokie zastosowanie w innowacyjnych rozwiązaniach – mają zastosowanie w komponentach danych, elektrycznych układach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy mocnych uderzeniach. Radzimy stosowanie stalowych etui do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają utlenianie,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i skomplikowanych form w magnesach, zalecamy zastosowanie osłony - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, drobne składniki tych produktów są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, zmierzona w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.