MW 40x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.