MW 3x1 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich znaczną siłą, magnesy neodymowe zawierają również korzyściami:

• Mają stałą siłę, a przez ponad 10 lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Magnesy doskonale opierają się przed demagnetyzacją spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Innymi słowy, dzięki metalicznej powierzchni z niklu, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość dokładnego formowania jak również modyfikacji do nietypowych warunków,
• Wszechstronna obecność w branżach zaawansowanych technologicznie – mają zastosowanie w dyskach twardych, elementach napędu, systemach diagnostycznych, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w kompaktowych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w miniaturowych urządzeniach

Wady neodymowych magnesów:

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą się złamać. Zalecamy przechowywanie ich w stalowej obudowie, co nie tylko zabezpiecza je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Z uwagi na podatność magnesów na korozję w wilgotnym środowisku, zalecamy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału stabilnego na wilgoć, w przypadku stosowania na zewnątrz,
• Zalecamy pokrywę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest relatywnie wysoka,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, zmierzony w doskonałym środowisku, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.