MW 24x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy bezpośrednim styku (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.