MW 24x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w warunkach wzorcowych:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji będzie inne pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (między magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.