MW 19x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.