MW 15x8 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromną energią, magnesy typu NdFeB oferują wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z zastosowaniem podłoża ze stali niskowęglowej, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• posiadającej grubość minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Należy pamiętać, że siła w aplikacji będzie inne pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.