MW 15x8 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną energią, magnesy typu NdFeB gwarantują szereg innych zalet::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Siła trzymania 6.64 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na efektywny udźwig mają wpływ konkretne warunki, głównie (od priorytetowych):

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.